öyle bir yazı

İnsanları olduğu gibi kabul etmek lazım denirya, ben bunu bir türlü uygulayamayanlardanım ,önce kendimi bilmeliyim değilmi? aklıma takılıp kalıyor nedense yapılan bir aykırı davranış, bir bakış sonra üstünde uzun uzun düşünüp kararlar veriyorum öylemi demek istedi, böylemi demek istedi diye böyle bir huyum var işte. Önce çok kucaklıyorum sonra ufak bir hatada yada ne bileyim bana ters bir davranışta buzzzzzz oluyorum, birşeyi değiştirmem lazım ama neyi. Beklentilimiyim? değilim derim hep ama galiba bu konuda bir yanlışım var evet evet beklentiliyim bunu çözmem lazım.. Sonuçta hepimiz insanız ve ilişkiler içindeyiz, bu yaşa geldim hala daha nasıl davranmalı şimdi buna dediğim öyle çok insanla karşılaşıyorumki acaba sadece benmi bu durumdayım yoksa benim gibi düşünenler varmı? Hayat şartları hepimizi zaman zaman karamsar yapıyor tabiki, bunuda dışarıya olumsuz yansıtıyorda olabiliriz. Eşim böyle durumlarda hiç yorum yapmaz kendi haline bırakır olayı bense tam tersine neden öyle yaptı, neden böyle yaptı diye kendimi yer bitiririm. Umursamaz olamıyorum buda benim bir tarafım işte napacaksın. Seviyorum insanları hemde çok ama çokta çabuk kırılıyorum işte. Bunları nedenmi yazdım hiç sadece içimden yazmak geldi. Kendi hallerimi tesbit etmek için belkide.