Sınıfımızdan ve okul girişinden bir resim paylaştım sizlerle... Yıllar geçse de insan aynı heyecanı hissediyor arkadaşlarını görünce...bu yıl o sene mezun olanların tümü katıldı ... katılabilenler tabi ki...okul bahçesinde herkes birbirini tanımaya çalışırken ki ben bir dolu arkadaşımı tanıyamadım ve de çok üzüldüm tanıyamadığım için ... her birimiz dağılmışız başka yerlere başka dünyalara ... akşam yemek başlamadan, kendimizden söz etmemiz için verilen kısa konuşmalardan anladım ki hayat mücadelesi belli bir yere gelince arkadaşlıkların en güzeli lise dönemi aranır olmuş, galiba en temiz ve en beklentisiz ilişkilerin yaşandığı bir dönem lise. Kimliklerimiz oluşmaya başlarken ki arkadaşlıklarımız unutulmuyor. Hepimizin birbirimizin hayatına bir şekilde dokunulmuşluğumuz vardır eminim. Zaten bir arada olmayı istemenin asıl nedeni de bu öyle değilmi. Özlem dolu, sohbet dolu çok güzel bir gün yaşadık... Tertip eden arkadaşlarımızın emeğine ve yüreğine sağlık...devamını diliyorum...
1 yorum:
tebrik ediyorum ablacım,gerçekten zoru başarmuşsınız.yıllar sonra yeniden biraraya gelmeniz ne güzel.biz ne yazıkki uzağız böyle güzelliklerden.
Yorum Gönder