21 Haziran 2009 Pazar

Büyük buluşma


Sonunda gerçekleştirdik buluşmamızı 18 arkadaşımız katılım gösterdi 28 kişilik sınıftan iyi bir sonuç değilmi. Hepimiz çok heyecanlıydık buluşma sırasında toplu olarak aynı yerde çekilmişti son sınıf resmimiz aynı yerlerde durarak çekildik bizde..)))
Öğretmenlerimiz Ahmet Subaş (matematik) Emin Zeybekler (kimya) ve Hikmet Gürkaş (Beden eğitimi) bizi çok mutlu etti o gün orada olmakla onları sağlıklı ve mutlu görmek çok güzeldi. Sınıfta sekiz kız öğrenciydik toplamda beş tanemiz oradaydı buda ayrı bir başarı bence..))





Sınıfımızdayız.. şu anda kullanılmıyormuş o yüzden sıralarımıza oturamadık ne yazıkki...eee aradan otuz sene geçince tabi bir sürü şey değişiyor...ama otuzuncu yılda toplanmış olmak bence çok anlamlı oldu...en güzeli herkes sağlıklı, mutlu, heyecanlı ... öğretmenlerimizle birlikte olmak ayrı bir tat verdi bu ilk buluşmaya... bizi kırmayıp orada oldularya daha ne isteriz...sağolsunlar var olsunlar...






Beden eğitimi öğretmenimiz Hikmet Gürkaş bir konuşma yaptı bize daima dinamik, sağlıklı ve abidir kendisi. Ofsaytı ondan öğrendim hemde yazılı sorusuydu..))) Her sıkıntımıza çare bulur bize çok yakın davranırdı. Aynı zamanda bizim son sınıfların müdür muaviniydi... Bizden sonra Çan Lisesi Müdürlüğü ve Çanakkale Milli Eğitim Müdürlüğü yaptı. Şu anda emekliliğinin tadını çıkarıyor çocukları ve torunları ile...ona uzun bir ömür diliyorum...








Ender arkadaşımız konuşma yapıyor bütün herkes pür dikkat dinlemede...















Muzaffer Işık arkadaşımız kızının mezuniyet törenine gitmek durumunda kalınca hepimize çiçek göndermiş ne ince bir davranış... Bizim sınıf böyle centilmen arkadaşlarımızla doluydu işte...













Pastamızsa şu anda Avustralya'da öğretim görevlisi olarak bulunan Saffet Sayın arkadaşımızdan... Onunla gurur duyduk çünkü orada iki okulun idareciliği verilmiş kendisine o yüzden gelemedi işleri çok yoğun ama biz pastasını afiyetle yedik...))))









Herkes çok neşeli çok mutluydu...tavsiye ederim okul arkadaşlarınızla buluşun...insan çocuklaşıyor bir anda... inanın ben kendimi lise yıllarımda hissettim dün...








Sınıf öğretmenimiz çok duygusal bir konuşma yaptı bize kendisi matematik öğretmenimizdi, matematik bölümü olduğumuz içinde en çok beraber olduğumuz öğretmenimizdi... İlk görev yeri Çan ve ilk öğrencileri bizlerdik... Yaşıtımız gibiydi..))) Ama hiç değişmemiş sağlıklı ve sevecen hallerini görünce bizde çok mutlu olduk... Onu arayıp bulduğumuz için çok sevinmiş ve bizlerle olmaktan duyduğu hazzı çok güzel anlattı bizleri duygulandırdı...











Cihan Ergenç arkadaşımı resimlemişim konuşurken, yanında Kadir arkadaşım ve Nihat arkadaşımla birlikte.Cihan şu anda İstanbulda yaşıyor ama bizim için, bizlerle beraber olmak için güzel eşi ve yakışıklı oğlu ile kalkmış gelmiş bizlerle olmaktan duyduğu mutluluğu çok güzel ifade etti. Hepimizi İstanbul'a davet etti seneye, bakalım belki birdahaki buluşma oralarda olur kimbilir...))))









Birbirimizle konuşacak o kadar çok şeyimiz vardıki bir sohbet anını böyle resimleyiverdim... Dilerim hayatımızın bundan sonraki zamanlarında daha sık görüşürüz.... Münip, Hasan, Ahmet, Mehmet, Cihan ve benim eşim Mustafa....








4 yorum:

LEMAN dedi ki...

ay ne guzel imrendım vallahı ne mutlu olmuşundur ben bile bakarken çok sevındım

beyaz mendil dedi ki...

Senin adına çok sevindim.Güzel anlar yaşamışındır.Geçmişe dönmek,eski dostları görmek insanı çok mutlu ediyor.Sevgilerimle

hülya kenar dedi ki...

ne kadar güzel görünüyorsunuz resimlerde tıpkı 30 yıl öncesinde nasılsanız şimdide aynısınız ne mutlu size burada toplanabilmeyi başarmış olmanız süper inşallah devamı gelir gelenekselleştirirsiniz.

Unknown dedi ki...

Leman canım çok sağolasın..evet çok mutlu oldum o gün..beyaz mendilim geçmişe dönmek hemde otuz yıl öncesine çocuk yapıyor insanı bir anda..hülyacım sen beni o zamanlardan beri tanıyorsunya hatta bir çoğumuzu tavsiye ederim bulun okul arkadaşlarınızı...yorumlarınız için teşekkürler..