çok güzeller...

kızlara....örneğide var açıklamalı...

Çantalar netten...

14 haziran...1981 yılında evlendik...

Hiç dikkat etmemiştim 30 yıllık evliler nasıllar diye, belki de bu kadar uzun zamanı hiç hayal etmemişte olabilirim. Hep güzel olsun gayreti, birbirimize ilgili ve alakalı olma cabası bitmedi bizde. Tanrıya şükürler olsun ki beni hiç üzmeyen, gözümün içine sevgi dolu bakan, yargılamayan, sorgulamayan ama takdir etmesini ve onure etmesini çok iyi bilen bir kocam var. Dilerim otuzuncu yıllarını kutlayan herkes benim hissettiklerimi hissetsin. Bunca zamanın içinde öğrendiğim bir şey var biribirine karşı ne kadar dürüstsen o kadar güzel oluyor ilişki. Çocuklarımıza da bunu hissettirmeye çalıştık başarabildiysek ne mutlu bize. Sevgi ve aşk üretilenlerle daha güzel, sevgi ve aşk tahammül edebildiğin kadar yüceleşiyor, sevgi ve aşk diyorum çünkü ikisi bir değil... aşk düşüncesizce geliyor başa ... ama sevgi öylemi ya tanıdıkça yaşadıkça büyüyor büyüyor... Birde şu var mutlu olmak isterse insan çok kolay mutlu ediliyor... tavsiyem öncelikle mutlu olmayı isteyin...gerisi geliyor zaten... her daim de davullar çalmıyor tabi, ama arkama bakınca otuz yılın içinde mutlu olaylar kalmış aklımda beni üzen hiç bir şey gelmedi aklıma demek ki iz kalacak bişi olmamış çok şükür. En mutlu olduğumuz anlar çocuklarımızı kucağımıza aldığımız zamanlardı. Ben onlara da bizimki gibi güzel beraberlikler diliyorum. Tek istediğim bu bundan sonraki hayatımızda. Onların mutluluğu bizim mutluluğumuz olacaktır. Otuz yıl dört kişi (birde anacım beş) olarak geçti bundan sonra artsın artık beş olsun, altı olsun dimi ama....

Bir zamanlar lisedeydik...32 yıl sonra tekrar buluştuk

Çan Lisesi 78-79 Yılı mezunları buluşması.

Sınıfımızdan ve okul girişinden bir resim paylaştım sizlerle... Yıllar geçse de insan aynı heyecanı hissediyor arkadaşlarını görünce...bu yıl o sene mezun olanların tümü katıldı ... katılabilenler tabi ki...okul bahçesinde herkes birbirini tanımaya çalışırken ki ben bir dolu arkadaşımı tanıyamadım ve de çok üzüldüm tanıyamadığım için ... her birimiz dağılmışız başka yerlere başka dünyalara ... akşam yemek başlamadan, kendimizden söz etmemiz için verilen kısa konuşmalardan anladım ki hayat mücadelesi belli bir yere gelince arkadaşlıkların en güzeli lise dönemi aranır olmuş, galiba en temiz ve en beklentisiz ilişkilerin yaşandığı bir dönem lise. Kimliklerimiz oluşmaya başlarken ki arkadaşlıklarımız unutulmuyor. Hepimizin birbirimizin hayatına bir şekilde dokunulmuşluğumuz vardır eminim. Zaten bir arada olmayı istemenin asıl nedeni de bu öyle değilmi. Özlem dolu, sohbet dolu çok güzel bir gün yaşadık... Tertip eden arkadaşlarımızın emeğine ve yüreğine sağlık...devamını diliyorum...

REGAİB KANDİLİNİZ MÜBAREK OLSUN