28 Şubat 2010 Pazar

Oradaydım

Cuma akşamı arkadaşım Arzu'nun daveti üzerine Çan Seramik Musiki Derneğinin konserine gittik. Türk sanat müziğini çok severim ve harika bir konser izledim, üstelik korodakilerin bir çoğunu tanıyor olmamda ayrı bir güzellik kattı olaya. Ama ben konserden çok yapılış nedeninden bahsetmek istiyorum.
Zihinsel engelli çocuklar için kurulmuş bir okul var Çan'ımız da, oradaki ihtiyaçların karşılanması yararına düzenlendi konser. Öğrencilerin konser arasındaki gösterileri çok duygulu anlar geçirmemize neden oldu. Konseri düzenleyenlerin ( Çan Öz-Kur) heyecanı görülmeye değerdi, yaptıkları bu erdemli işten dolayı onları kutluyorum.
Biraz etrafımızda olanı biteni görsek, hiç olmazsa görebilenleri yüreklendirsek, ah bir farkında olabilsek.
En çok da annelere gözüm takıldı, kocaman yürekli bir o kadar da fedakar annelere ... Canları, ciğerleri biricik yavruları için düzenlenmiş olan bu etkinlik en çok onları mutlu etti.
Bir folklor ekibi kuruluyormuş okullarında, o ihtiyaçlar için harcanacakmış toplanan para, ilk gösterilerinde ben en önden izlemek istiyorum, ekipteki çocuklarımızı, onlar için uğraşan öğretmenlerimizi, dernek üyelerini ve anneleri avuçlarım patlayana kadar alkışlamak için. Beni okuma zarifliğini gösteren sizlerle birlikte tabi. Ben buradan haber ederim size şurada ve şu saatte diye. Bizde böyle uzatalım elimizi onlara ne dersiniz?





Hiç yorum yok: